Vancouver Rob van der Bijl We lopen langs het
Sunset Beach Park in West End, de wijk achter Downtown. Zo juist hebben
we wat gedronken in een barretje op de hoek van Denman Street. Het wordt
al wat donker; de verlichting is zojuist ontstoken. In Denman Street
wordt het nog gezelliger. Even verderop ligt ons hotel Sylvia, gevestigd
in een 'heritage building'. Het gebouw is namelijk opgetrokken in stijl
van de Amerikaanse Beaux-Arts. Ook vanuit Sylvia kun je het park en
het strand mooi zien liggen. Er wordt geflaneerd, gejogd, gebiked. De
trolleybus draait Dave Street in. Op het strand liggen paartjes. Het
water van de English Bay ruist als de zee. De zon gaat onder.
Vanuit Europa mag het verschil tussen Canada en de V.S. misschien niet al te groot lijken, in Canada zelf ervaart men dat toch anders. Dat begint al aan de grens. Komend vanuit de V.S. wordt de Canada-ganger via waarschuwingsborden er fijntjes op gewezen dat voorbij de grens in Canada geen wapens mogen worden gedragen. En ook tussen de Amerikaanse staat Washington en het Canadese British Columbia loopt deze grens, al liggen beide staten in Cascadia. 'In' De natuur in de
regio van Vancouver is overweldigend, adembenemend. Voor de kust ligt
Vancouver Island. De meeste boten er naar toe vertrekken vanuit een
baai in West Vancouver, aan de noordzijde van de stad, alwaar de dichte
bossen meteen behoorlijk indruk maken. Verder noordelijker is het mogelijk
om echt Canada 'in' te gaan. De weg langs de baai bij Squamish doorkruist
het leefgebied van een grote bevolking adelaars, nog verder liggen de
uitgestrekte bossen van Garibaldi Provincial Park, hartje British Columbia's
kustgebergte. Milieu Vancouver Island
is behalve adembenemend ook verontrustend; het is de plaats waar het
milieuvraagstuk zich in alle hevigheid aandient. Dat begint in de Oceaan.
Vanuit Tofino jagen de toeristen in snelle bootjes op Walvissen. Er
wordt alleen met camara's op de dieren geschoten, maar de verwachting
is toch dat de walvissen op den duur zich steeds verder van de kust
zullen gaan ophouden. Het is nog niet helemaal zo heel lang geleden
dat er echt op de walvissen gejaagd werd. Voor zeehonden is dat nog
altijd het geval. Met regelmaat staat Canada wereldwijd te kijk als
weer eens bekend is geworden dat jagers de arme beesten hebben doodgeknuppeld
of levend gevild. De nationale en
provinciale parken zijn beschermd gebied. Er vindt dan ook geen commerciële
bosbouw plaats. Het is ontluisterend te zien dat buiten deze gebieden
tot op de dag van vandaag massaal wordt gekapt. Deze kant van het milieuvraagstuk
is bijvoorbeld goed voelbaar als men het noordelijk deel van het Pacific
Rim National Park aan de zuidkant uitrijdt. Pal achter de entree zijn
in de zomer van 2000 enorme gebieden leeg gekapt. Kamloops Een kleine 300 kilometer
ten oosten van Vancouver ligt Okanagan Lake. Dit is het 'middellandse
zee'-gebied van Canada. De zomers zijn prachtig; de kunstmatige stranden
(het zand is vaak van zeer ver aangevoerd) zijn druk bevolkt. Aan de
oostzijde van het meer ligt het stadje Kelowna, verder noordelijker
het Okanagan indianenreservaat. Ruim twee uur verder ligt de stad Kamloops.
Die stad stelt niet veel voor, maar iedereen die in westelijk Canada
reist, komt vroeg of laat hier langs. Dat geldt voor degenen die verder
noordelijk willen en bijvoorbeeld via de Yellowhead Highway naar het
noordwesten van British Colombia willen rijden (de Alaska Highway ligt
trouwens nog veel en veel verder weg; Canada is een groot land, het
grootste van het Westelijke Halfrond). Comfortabel dichtbij Vancouver is als
gevolg van zijn natuurlijke 'setting' in hoofdlijnen verdeeld in enkele
grote stedelijke gebieden. Het centrale stadsdeel - waaronder Downtown,
The City of Vancouver en Burnaby - ligt ingeklemd tussen Burrard Inlet
in het noorden en de North Arm van de Fraser River in het zuiden. Daarachter
liggen nog Richmond en, achter de Fraser River zelf, de jonge stadsdelen
Delta en Surrey. Meteen aan de noordelijke
stadsgrens begint de natuur. Centraal ligt daar Grouse Mountain, 's-winters
een populair skigebied, altijd een mooi verblijfs- en uitzichtpunt.
Een Zwitserse kabelbaan, de grootste van Noord-Amerika, brengen bezoekers
naar het hooggelegen basisstation. Van daaruit lopen skiliften verder
naar boven en voeren talloze 'trails' de eigenlijke natuur in, bijvoorbeeld
richting Capilano Lake. Downtown en verder Superlatieven schieten
te kort om de ligging van Downtown adequaat te prijzen. Downtown vormt
een schiereiland in de Burrard Inlet; aan de oostzijde is het stadsdeel
via Gastown en Chinatown verbonden met de rest van centraal Vancouver.
Aan de andere zijde ligt de English Bay en een paar van de fraaie stranden.
Het water van False Creek scheidt Downtown van de City of Vancouver
in het zuiden. Dat verandert enigszins
achter het centrum in Gastown en Chinatown. Aanzienlijke delen van deze
wijken zijn vervallen. Niettemin is de stedelijke vernieuwing hier al
enige jaren in volle gang. Met name Gastown is voor een groot deel gerenoveerd
en vernieuwd. Volgens kritici heeft de vernieuwing een hoog 'Disney'-gehalte,
hetgeen valt te zien aan de verzameling van gelijkvormige nepwinkeltjes
met typisch toeristisch assortiment. Waterfronten en woningbouw
Als gevolg van zijn
natuurlijke ligging heeft Vancouver vele waterfronten. Verspreid over
de gehele stad staan deze fronten voornamelijk in het teken van woningbouw.
Het waterfront van Downtown heeft echter een zwaarder en gevarieerder
programma, dat overigens nog voor een belangrijk deel in ontwikkeling
is. Zwaartepunt vormt
de zone aan de noordkant van het centrum. Achter Hastings Street liggen
in de omgeving van het spoorwegstation en het beginpunt van Skytrain
een conglomeraat van hotels, kantoren en woningen, overwegend in de
vorm van hoogbouw. Hier zijn ook allerlei voorzieningen gesitueerd,
zoals een Cruiseterminal, een IMAX-theater, etc. vanuit hier kun je
met de 'Seabus' naar North Vancouver. Richting Stanley Park is de zone
nog geheel in ontwikkeling. Aanvankelijk lag hier tussen het water en
de stad een groot spoorwegemplacement. Dat is nu geruimd en de bouw
van nieuwe woon- en werkcomplexen is in volle gang. In de zomer van
2000 was de lokatie een grote bouwput. Het is met name ook de bedoeling
dat de openbare ruimte geheel wordt verbeterd, in relatie tot het water
en de in aanbouw zijnde complexen. Anders dan in de gemiddelde Noord-Amerikaanse
stad wordt er veel gewoond in en vlakbij het centrum. Dit is gunstig
voor het woonwerkverkeer, maar ook voor de sfeer op straat. Symbolisch
voor het centrale wonen zijn woninghoogbouw-complexen in West End, pal
aan en achter het waterfront. Het ontwerp ervan is subliem. Met name
de stedebouwkundige inpassing is - wederom! - zeer on-Noord-Amerikaans.
De oorspronkelijke bouwblokken van Downtown en West End zijn gehandhaafd
en hebben op de eerste paar bouwlagen een plint gekregen die de oorspronkelijk
rooilijn volgt. In de plint zijn overwegend winkelvoorzieningen opgenomen,
bijvoorbeeld heel goed te zien in het centrale deel van Robson Street.
Bovenop de eerste paar lagen begint pas de eigenlijke hoogbouw in de
vorm van een reeks zelfstandige, terugliggende torens. Vanuit Stanley
Park of North Vancouver gezien vormen al die torens echter een schitterend
geheel. Een andere paradepaardje is het waterfront van False Creek. Hier is recentelijk een geliefd woonoord verrezen. Veel laagbouw, veel groen, aan het water met daarbij behorende voorzieningen. Aan de zuidzijde grenst dit gebied aan Granville Island. In de schaduw van de zich erboven verheven Granville brug hebben zich op dit voormalige bedrijfsterrein tal van exotische voorzieningen genesteld. Azië Canada is een tweetalig
land. Vancouver is ook tweetalig. Na het Engels is de tweede taal echter
niet Frans, maar Chinees. Vancouver ligt niet alleen dichtbij de Wildernis,
maar ook dichtbij Azië. Vanoudsher is de Westkust van Noord-Amerika
vereerd geweest met druk Chinees bezoek, getuige de vele Chinatowns. |